Κι όμως

      Λέγαμε,

  πως έρχεται ο καιρός

  και ήρθε.

 Πως θα είναι βροχερός

 και είναι.

  Όχι απο νερό

 μα μονάχα, απο άγρια μίση

 μερόνυχτα πονήματα

  και τρομερές οργές.

Τρέμει η γη

 απο σύμπνοια

 ζώντας απείθαρχες

  και θαλερές ζωές.

  Α λ ρ ώ

Άν όχι τώρα πότε;

αν δεν οπλιστούμε με βάση τις επιθυμίες μας/ θα μετράμε μόνο κρατούμενους και τραυματίες

αν δεν κοιτάξουμε στα μάτια τον σύντροφο , την συντρόφισσα να πάρουμε δύναμη/ θα μας στραβώσει η εθνική ομοψυχία

αν δεν ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε δομές, αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας, αντίστασης/ θα κερδίσει η βαρβαρότητα και ο κοινωνικός κανιβαλισμός

αν δεν υψώσουμε οδοφράγματα/ θα μας παρασύρει ο χείμαρρος της καταστολής

αν δεν ξενυχτήσουμε στην πύρινη νύχτα/ 
πως θα δούμε την πιο όμορφη αυγή