6 Ιουλ 2011

Άν όχι τώρα πότε;





















αν δεν οπλιστούμε με βάση τις επιθυμίες μας/ θα μετράμε μόνο κρατούμενους και τραυματίες

αν δεν κοιτάξουμε στα μάτια τον σύντροφο , την συντρόφισσα να πάρουμε δύναμη/ θα μας στραβώσει η εθνική ομοψυχία

αν δεν ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε δομές, αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας, αντίστασης/ θα κερδίσει η βαρβαρότητα και ο κοινωνικός κανιβαλισμός

αν δεν υψώσουμε οδοφράγματα/ θα μας παρασύρει ο χείμαρρος της καταστολής

αν δεν ξενυχτήσουμε στην πύρινη νύχτα/ 
πως θα δούμε την πιο όμορφη αυγή

3 σχόλια:

Γκάνταλφ είπε...

Έχεις τόσο μα τόσο δίκιο..

santinistas είπε...

το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι


πάντως λίγη ελπίδα θέλουμε ρε συ, και αμέσως σηκωνόμαστε, τί σου είναι η ελπίδα έ;

Ανώνυμος είπε...

Αν όχι τώρα, ποτέ...
Τι σου κάνει ένα σημείο στίξης...!

Πόσο αληθινά είναι τα λόγια σου.

Καλημέρα!

sure-realism