Κακοκάλαντα

παραμονή σήμερις και μιας και το κλίμα απαιτεί τραγούδια, χορούς και γιορτινή τρόπο τινά ατμόσφαιρα, άς σιγομουρμουρήσουμε τα κακοκάλαντα, μιας και τα πολιτικώς ορθά κάλαντα δεν μας έδειξαν χαίρι..
και άς ευχηθούμε ο νέος χρόνος να μας βρεί στους δρόμους αντάμα..

*άν καταφέρετε να τα πάτε με τους απο πάνω, κερνάω τσίπουρο

*نصر; انتصار; نتصار; إنتِصار

για την εξέγερση των αιγύπτιων αδερφών../για τις εξεγέρσεις που έρχονται../

                                                                                                                       

τὸ σιγανό σας βόγγισμα                                           

σὰν προσκλητήρι

χτυπᾶ στ᾿ ἀφτιά μας

σὰν τὸν ἀντίλαλο βροντῆς.

Στάχτη θὰ γίνεις κόσμε γερασμένε

σοῦ ῾ναι γραφτὸς ὁ δρόμος

τῆς συντριβῆς

καὶ δὲ μπορεῖς νὰ μᾶς λυγίσεις

σκοτώνοντας τ᾿ ἀδέρφια μας τῆς μάχης

Ν. Χικμέτ

                                                                                                                                                      

                                                                                                                                                     *νίκη

ά-τιτλο

Δαπανήθηκα στις λόχμες/ μες στην επιθυμία να μυρίσω δυνατά/

έτσι που να ξεκαθαριστεί το αμάρτημα./ …

Πότε θα μαζέψω τον εαυτό μου κομματάκι-κομματάκι;




 Γιώργος Μακρής (1944)

Μια στεκιά...

---όσοι και όσες δεν ξέρετε το παρακάτω απόσπασμα, πηγαίνετε στο πλησιέστερο βιβλιοπωλείο του κέντρου και ζητήστε το Μια στεκιά στο μάτι του Μοντεζούμα, του μακαρίτη του Νικολαίδη, διαβάστε το και ύστερα πείτε μου άν σας άρεσε ---

«Το σίγουρο είναι ότι κάποιος από κει πάνω 

μού κάνει χοντρή πλάκα 

αλλά πού θα πάει κάποτε θα τον βρω

και θα τον ξεσκίσω επιτόπου.

Tώρα με λένε Ελένη και θα βρέξει...

άντε να γαμηθείτε όλοι σας»

πρόλογος

Πετάξαμε τη ζωή μας, τη ρημάξαμε, την ξεπαστρέψαμε, για ένα

τίποτα.

Γιατί δεν μας άρεσε το ''τοπίο'' που γεννηθήκαμε και μεγαλώ-

σαμε.

Κι ύστερα... Θελήσαμε να τη χτίσουμε από την αρχή. Να φτιά-

ξουμε ένα δικό μας τοπίο. Ένα καινούργιο κτίριο.

Με τι όμως; Αφού η ψυχή μας δεν διέθετε τα υλικά.

Δεν ήξερε να κατασκευάσει το χαρμάνι.

Γίναμε εργολάβοι, δίχως να ΄χουμε ιδέα απο οικοδομές.

Εμείς μόνο σχέδια ξέραμε να κάνουμε.

Και όνειρα για ταξίδια.

Είμαστε σπεσιαλίστες στη διακόσμηση. Μόνο που μας έλειπε

πάντα το οίκημα.

Δεν βαριέσαι... Τουλάχιστον, καταφέραμε να διασώσουμε ένα

πράγμα.

Βαθιά, στο μέσα τσεπάκι της ψυχής μας, κρύψαμε τα ναύλα του

ονείρου.

Λίγο το 'χεις;


                                                                          16/12/11

σκέψεις σε aνύποπτο και νεκρό χρόνο

Άκου να δείς τώρα τι μου ήρθε'

                      '
                      '
                      '
                      '
                      '

σκυφτός πάνω στο σώμα σου

                             μετράω πληγές

απο έρωτες που βιαστικοί σαν ταξιδιώτες

                             πέρασαν για λίγο απο έναν

τόπο και ύστερα χαθήκαν

και εγώ εκεί'   βάζω βάλσαμο στις πληγές

                                  την παρουσία μου

γίνομαι γιατρικό και σε γιατρεύω

-μια ανάσα

--ένα σώμα

---ένα μυαλό

δύο σώματα σε ρυθμό εκστατικό

επαναλαμβανόμενο

έρχεσαι-φεύγεις-έρχεσαι-φεύγεις

δεν τελειώνει πουθενά αυτή η ιστορία

                                              κι αυτός ο πούστης ο ήλιος δεν τελειώνει ποτέ/

άτιτλο

συνήθισα στα μακρινά/ και έχασα τα κοντινά μου

ημιτελής παρουσία

Πόσο τρομάζει η τρυφερότητα 
/ όταν δεν μετουσιώνεται
/ όταν δεν επικοινωνείτε ολόκληρη
/όταν μένει μισή
/όταν αρκείτε σε ένα γειά

η τρυφερότητα εξαντλείτε σε ένα τοπίο..που τα μάτια ξεκουράζει

Για τις αντίθετες πορείες, που μας οδηγούν στο ξεκίνημα

απαλλοτριωμένη απο τον Λίβα

Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Γεράσιμο Κορωναίο

Απέναντι στα στρατοδικεία ενός συστήματος που θωρακίζεται, λεηλατεί και εκφοβίζει..... οι αρνήσεις των αντιστεκόμενων, χαράζουν τον δρόμο πρός την ελευθερία.....