31 Δεκ 2011

Κακοκάλαντα

παραμονή σήμερις και μιας και το κλίμα απαιτεί τραγούδια, χορούς και γιορτινή τρόπο τινά ατμόσφαιρα, άς σιγομουρμουρήσουμε τα κακοκάλαντα, μιας και τα πολιτικώς ορθά κάλαντα δεν μας έδειξαν χαίρι..
και άς ευχηθούμε ο νέος χρόνος να μας βρεί στους δρόμους αντάμα..

*άν καταφέρετε να τα πάτε με τους απο πάνω, κερνάω τσίπουρο

28 Δεκ 2011

*نصر; انتصار; نتصار; إنتِصار

για την εξέγερση των αιγύπτιων αδερφών../για τις εξεγέρσεις που έρχονται../

                                                                                                                       

τὸ σιγανό σας βόγγισμα                                           
σὰν προσκλητήρι
χτυπᾶ στ᾿ ἀφτιά μας
σὰν τὸν ἀντίλαλο βροντῆς.

Στάχτη θὰ γίνεις κόσμε γερασμένε
σοῦ ῾ναι γραφτὸς ὁ δρόμος
τῆς συντριβῆς
καὶ δὲ μπορεῖς νὰ μᾶς λυγίσεις
σκοτώνοντας τ᾿ ἀδέρφια μας τῆς μάχης

Ν. Χικμέτ
                                                                                                                                                      
                                                                                                                                                     *νίκη

23 Δεκ 2011

ά-τιτλο

Δαπανήθηκα στις λόχμες/ μες στην επιθυμία να μυρίσω δυνατά/

έτσι που να ξεκαθαριστεί το αμάρτημα./ …


Πότε θα μαζέψω τον εαυτό μου κομματάκι-κομματάκι;





 Γιώργος Μακρής (1944)

16 Δεκ 2011

Μια στεκιά...

---όσοι και όσες δεν ξέρετε το παρακάτω απόσπασμα, πηγαίνετε στο πλησιέστερο βιβλιοπωλείο του κέντρου και ζητήστε το Μια στεκιά στο μάτι του Μοντεζούμα, του μακαρίτη του Νικολαίδη, διαβάστε το και ύστερα πείτε μου άν σας άρεσε ---

«Το σίγουρο είναι ότι κάποιος από κει πάνω 

μού κάνει χοντρή πλάκα 

αλλά πού θα πάει κάποτε θα τον βρω

και θα τον ξεσκίσω επιτόπου.

Tώρα με λένε Ελένη και θα βρέξει...

άντε να γαμηθείτε όλοι σας»

14 Δεκ 2011

πρόλογος

Πετάξαμε τη ζωή μας, τη ρημάξαμε, την ξεπαστρέψαμε, για ένα
τίποτα.
Γιατί δεν μας άρεσε το ''τοπίο'' που γεννηθήκαμε και μεγαλώ-
σαμε.
Κι ύστερα... Θελήσαμε να τη χτίσουμε από την αρχή. Να φτιά-
ξουμε ένα δικό μας τοπίο. Ένα καινούργιο κτίριο.
Με τι όμως; Αφού η ψυχή μας δεν διέθετε τα υλικά.
Δεν ήξερε να κατασκευάσει το χαρμάνι.
Γίναμε εργολάβοι, δίχως να ΄χουμε ιδέα απο οικοδομές.
Εμείς μόνο σχέδια ξέραμε να κάνουμε.
Και όνειρα για ταξίδια.
Είμαστε σπεσιαλίστες στη διακόσμηση. Μόνο που μας έλειπε
πάντα το οίκημα.
Δεν βαριέσαι... Τουλάχιστον, καταφέραμε να διασώσουμε ένα
πράγμα.
Βαθιά, στο μέσα τσεπάκι της ψυχής μας, κρύψαμε τα ναύλα του
ονείρου.
Λίγο το 'χεις;


                                                                          16/12/11

σκέψεις σε aνύποπτο και νεκρό χρόνο

Άκου να δείς τώρα τι μου ήρθε'
                      '
                      '
                      '
                      '
                      '
σκυφτός πάνω στο σώμα σου
                             μετράω πληγές

απο έρωτες που βιαστικοί σαν ταξιδιώτες
                             πέρασαν για λίγο απο έναν
τόπο και ύστερα χαθήκαν
και εγώ εκεί'   βάζω βάλσαμο στις πληγές
                                  την παρουσία μου
γίνομαι γιατρικό και σε γιατρεύω
-μια ανάσα
--ένα σώμα
---ένα μυαλό
δύο σώματα σε ρυθμό εκστατικό
επαναλαμβανόμενο

έρχεσαι-φεύγεις-έρχεσαι-φεύγεις




δεν τελειώνει πουθενά αυτή η ιστορία
                                              κι αυτός ο πούστης ο ήλιος δεν τελειώνει ποτέ/



12 Δεκ 2011

άτιτλο

συνήθισα στα μακρινά/ και έχασα τα κοντινά μου

11 Δεκ 2011

ημιτελής παρουσία

Πόσο τρομάζει η τρυφερότητα 
/ όταν δεν μετουσιώνεται
/ όταν δεν επικοινωνείτε ολόκληρη
/όταν μένει μισή
/όταν αρκείτε σε ένα γειά

η τρυφερότητα εξαντλείτε σε ένα τοπίο..που τα μάτια ξεκουράζει


8 Δεκ 2011

2 Δεκ 2011

Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Γεράσιμο Κορωναίο

Απέναντι στα στρατοδικεία ενός συστήματος που θωρακίζεται, λεηλατεί και εκφοβίζει..... οι αρνήσεις των αντιστεκόμενων, χαράζουν τον δρόμο πρός την ελευθερία.....


3 Νοε 2011

Έχετε ώρα;

επειδή τα πράγματα σοβάρεψαν αρκετά, και επειδή οι διάφοροι ταγοί αποκαλύπτουν το προσωπείο τους φανερά στον λαό, και επειδή παίζουν ''διλήμματα'' περί δημοψηφίσματος και άλλα γραφικά....λίγο χιούμορ δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, ίσως βοηθήσει κάποιους να σκεφτούν...

2 Νοε 2011

Ωραίος, μάγκας και πιτσιρικάς

Λάρισα 28η Οκτώβρη του 11'


            Πέταγμα*


Ελευθερία
Ξεφεύγω από την καθημερινότητα
       από τα εύκολα
       από το βόλεμα

Πετώ
Πιέζω τον εαυτό μου να εξελιχθώ
Πετώ και αναζητώ νέο εαυτό
Πετώ και αναζητώ την ελευθερία
Ποθώ το πέταγμα μου να μου δίνει
       το διαφορετικό
Με το πέταγμα ονειρεύομαι
Μπορώ
Με πόνεσαν τα φτερά μου
       μα συνεχίζω.



*ποίημα κρατούμενου στις φυλακές ανηλίκων Διαβατών Θεσσαλονίκης, με έναυσμα απο το βιβλίο ΄΄ Ο Γλάρος Ιωνάθαν''

14 Οκτ 2011

άς μεταναστεύσουν άλλοι

αναδημοσίευση απο το εξαιρετικό βυτίο:

Κείμενο αναφοράς από τον Talws : η κουλτούρα της μεταπολίτευσης 1, ο μύθος της αριστερής ηγεμονίας.
Λίγα λόγια λοιπόν για τον πολιτισμό της μεταπολίτευσης, τον λαϊκισμό της αριστεράς και την σοβαρότητα των δύο υπεύθυνων δυνάμεων του τόπου. Χύμα και όπως μου έρχονται. Ενδεικτικά αποσπάσματα της εικοσαετίας 1990-2010, σε μορφή παραληρήματος και δίχως ίχνος σοβαρότητας:
Πριν από δέκα και περισσότερα χρόνια στη Μύκονο. Λαλιώτης, Κωστόπουλος καπνίζουν τα πούρα τους (στο sea satin ή μπορεί να θυμάμαι και λάθος). Στο τραπέζι ακόμη, μερικά εξαιρετικά κορίτσια. Απ’ το ηχείο ακούγεται το τότε σουξεδάκι της Βίσση. Κάποιες χορεύουν. Οι κύριοι κοιτούν. Όλο το μεγαλείο της πασοκίλας σε ένα ενσταντανέ. / Δέκα βουλευτές υπό τον Κόκκαλη σε ένα στρογγυλό τραπέζι διαμαρτύρονται για την – φυσικά – άδικη τιμωρία της έδρας του Θρύλου για 10 αγωνιστικές. / Ο Μαντούβαλος χρόνια αργότερα ονομάζει τον συνδυασμό του για τις δημοτικές εκλογές «Πειραιάς πόλη θρύλος». Ο ίδιος τον ίδιο πάνω κάτω καιρό σε πάρτι μετά από πασαρέλα του Γαβαλά με ύφος χιλίων καρδιναλίων περιφέρεται δεξιά αριστερά. Στο ίδιο πάρτι ο τρόπος και το ντύσιμο κι άλλων βουλευτών. / Αβραμόπουλος. / Ο Τσουκάτος και το εκατομμύριο. Στην τσέπη ή στο ταμείο του Πασόκ; Ποιό είναι χειρότερο; / Ο Νεονάκης σε τηλεοπτικό παράθυρο να ωρύεται για το λαϊκισμό των δημοσιογράφων λέγοντας ότι το ποσό το οποίο λένε ότι κέρδισε στο χρηματιστήριο δεν είναι 64 εκ. Ευρώ, όπως ειπώθηκε. Μιλάμε για πολύ λιγότερα εκατομμύρια. Λες και είναι δυνατόν να παίζει στο χρηματιστήριο σύμβουλος του πρωθυπουργού. / Ο Βουλγαράκης διακρίνει ανάμεσα σε νόμιμο και ηθικό. / Βουλευτές των δύο κομμάτων καλεσμένοι φοιτητικής παράταξης σε πάνελ για τα ναρκωτικά. Το τί ακούσαμε δε λέγεται. Το βράδυ οι ίδιοι άνθρωποι στα τοπικά μπουζούκια. / Ηγετικό στέλεχος της νδ επί πρωθυπουργίας Καραμανλή λέει σε τηλεοπτική εκπομπή: «δύο πράγματα θα πω στα παιδιά μου, να μην γίνουν ομοφυλόφιλοι και να μην πάρουν ναρκωτικά». / Σε αντίθεση με τις αοριστολογίες, τον στείρο αρνητισμό και την έλλειψη προτάσεων της αριστεράς, σαφής και περιεκτικός Μπένυ από τον Ιούνιο του 2005 : «Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα σοσιαλιστικό, δημοκρατικό, προοδευτικό, λαϊκό, αυθεντικό κόμμα που εκφράζει ένα ριζοσπαστικό και μεταρρυθμιστικό πνεύμα. Εκφράζει πάντα τους μη προνομιούχους της σημερινής εποχής, είναι δηλαδή ένα κίνημα κατά των ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού και με βάση αυτές τις αρχές προσδιορίζεται και η θέση μας ως προς τη σχέση κράτους-οικονομίας, κράτους-κοινωνίας, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Αρα, εμείς δεν προσδιοριζόμαστε αρνητικά αλλά θετικά» / Ο Αγγέλου γνωρίζει ή δεν γνωρίζει τον Θέμο Αναστασιάδη. Ο Θέμος Αναστασιάδης μετά απ’ όλα αυτά έχει καλεσμένους στο στούντιο τον Γιώργο Νταλάρα και τον Μάνο Ελευθερίου. Ο Γιώργος Νταλάρας μαζί με τον πρόεδρο της δημοκρατίας τραγουδάνε για τους μετανάστες στον Αγ. Παντελεήμονα. Χωρίς ντόπιους ή μετανάστες, αλλά με την παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης που απόλαυσε την συναυλία. Η Άννα Βαγενά απολαμβάνει την ίδια μέρα την αστυνομική παρουσία. / Ο Χατζηνικολάου κάνει προνομιακούς συνομιλητές του κατά σειρά τη Γαρμπή και τη Βίσση, τον Βγενόπουλο και τελικά μιας και είναι τέτοιες οι μέρες τον Καζάκη. / Ο Λοβέρδος ως υπουργός υγείας, με τα νοσοκομεία να βράζουν, κάνει στους δημοσιογράφους αστεία για τον Θρύλο. Πριν και μετά, τακτικές παραστάσεις στο πλευρό της Όλγας Τρέμη με τίτλο: όχι δεν θα σας πειράξουμε τα δικαιώματα. Αυτά είναι υπέρβολές των δημοσιογράφων. Αυτά πέρσι. Φέτος με νέο έργο: Οι μεταρρυθμίσεις/απολύσεις έχουν καθυστερήσει. Εγώ είμαι σκληρός και θα τις κάνω. / Ονόματα που φτάνουν από μόνα τους. Πρωτόπαππας, Γιακουμάτος. / Σε πράιμ τάιμ Μπουμπούκα και Μπουμπούκος χορεύουν, παρουσιάζουν και γαμούν το indymedia. / Καναλάρχες – εφοπλιστές καταγγέλουν την ανομία και φυτεύουν δέντρα. Καναλάρχες – εργολαβοι καταγγέλουν την ανομία και βγάζουν σπυράκια με το συνδικαλισμό. Και οι δύο εκπέμπουν σε δημόσια συχνότητα την οποία δεν πληρώνουν. / Η Πιπιλή σε ριάλιτυ χορού. / Οι δύο τελευταίοι πρωθυπουργοί. Ο ένας υπογράφει για τις ταυτότητες. Σφραγίδα πίστεως σε δημόσιο έγγραφο. Ο άλλος μιλάει για Δανία του Νότου και πουλάει ευαισθησία και παρελθόν, αναφερόμενος στην «εξορία» του. / Ο Καρατζαφέρης μιλάει ανοιχτά για Αγια Σοφιά και χαιρετάει με το περιστέρι – θεία χάρη στον ώμο του. Ύστερα επαινείται από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ως σοβαρή και υπεύθυση στάση. / Ο Πλεύρης και οι μετανάστες. / Και πάει λέγοντας.
Όλοι οι παραπάνω, εκφραστές φυσικά της αριστερής ιδεολογίας. Της λαϊκίστριας αριστεράς που ευθύνεται για την άθλια κουλτούρα της μεταπολίτευσης.
Με άλλα λόγια, οι εκπρόσωποι του ενός κόμματος (πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες και λοιποί), αυτοί που οδήγησαν τον τόπο στην πνευματική, ψυχική, πολιτιστική και κυριολεκτική πτώχευση, αποτελούν τώρα τον μόνη σοβαρή λύση, την μόνη υπεύθυνη εναλλακτική που θα εκσυγχρονίσει και θα σώσει την Ελλάδα. Μας χτυπούσαν επί χρόνια τα πόδια και τώρα οι ίδιοι μας λένε ότι πρέπει να μας κόψουν το πόδι για να σωθεί το σώμα. Αυτοί οι ίδιοι, όχι άλλοι. Οι νηφάλιοι, οι ψύχραιμοι, οι σοβαροί.
Η μόνη σοβαρή, ψύχραιμη και νηφάλια κίνηση εκ μέρους τους θα ήταν να παραιτηθούν. Η αξιοπρεπής θα ήταν και να μεταναστεύσουν χωρίς καμία περαιτέρω καθυστέρηση. Να πάρουν και τα υπερπολύτιμα λεφτουδάκια τους, δεν έχω πρόβλημα ας τους δώσουμε και κάτι παραπάνω, και να φύγουν από δω. Ας πεινάσουμε μόνοι, ελεύθεροι και πολιτισμένοι.
Οι πασοκονεοδημοκράτες όμως, τον πούλο.






10 Οκτ 2011

Πάντοτε αντάρτης

"Σ' αυτούς που σημέδεψαν την ιστορία με αίμα και πυρωμένο σίδερο ας πούμε σήμερα σα σε μνημόσυνο: Αδέρφια κοιμηθείτε ήσυχα αυτού που δεν υπάρχουν μίση, πόνος ή στεναγμός. Οι αγώνες σας, όπως όλοι οι τίμιοι αγώνες των λαών, δεν χάνονται" 






 ελάχιστη αναφορά στον Ηπειρώτη φωτογράφο Κώστα Μπαλάφα που έφυγε πλήρης ημερώνστα 91 του..

23 Σεπ 2011

Παραγγελιά


Στους λαβυρίνθους του εφιάλτη οδηγημένη,
                               αιώνια, δίχως σωτηρία

Στην τακτική δουλεία του δικαστή
                               που δεν καταλαβαίνει


                                             


                                               για τον Νίκο

Άς λήξουν

ας βγω κι εγώ στο φως
που τόσα χρόνια μόνος περιμένω να δω τους ποιητές
και να τους πω κι εγώ, να συνεχίσω,


9 Σεπ 2011

Καλο δρομο αυριο..

Τι μπορουμε να πουμε για το μεγαλειο του αντρα, με το οραμα ενος καλυτερου αυριο.. Αναφερομενοι στον αγαπητο δημαρχο της Σαλονικας κ.Μπουταρη που πολυ σωστα απομακρυνε τους καδους απο την πολη για να τους πυρπολησουνε οι 'ταραξιες', και προσεφερε μοναδικη χαρα σε ολους οσους ανεβουν να συν-φαγουν με τον Γιωργακη, οταν ο ανθρωπος ειναι πανω απο ρολους και αξιωματα, πιανει την αναγκη της κοινωνιας..  Πετρες υπαρχουν..


7 Σεπ 2011

...στην αμαρτία υποκλίνεται, ερωτεύεται τον πόνο

απλα λιτα και αδιαπραγματευτα

14 Αυγ 2011

Παραλλάκτες vol 3.

υπάρχει μια κουβέντα που λένε οι ορειβάτες' πάντα ψηλότερα, υπονοόντας να πηγαίνεις σε μεγαλύτερες κορφές
με την ελπίδα εμείς να ξεπεράσουμε τους εαυτούε μας, 
για κείνη την έφοδο στον ουρανό 



13 Αυγ 2011

11 Αυγ 2011

Παραλλάκτες vol 1.

Κάτι απο παλιά, σαν ανάμνηση να μας θυμίζει


29 Ιουλ 2011

Κι η φωτιά μου σιγοκαίει.

Έρημα βουνά
Άστρα σκοτεινά
Που ήσυχα η καρδιά σας κλαίει
Σας ακούω κρυφά
Σας μετράω ξανά
Κι η φωτιά μου σιγοκαίει.


Θα νικήσουμε ρε... 

Βίτσι/ μιαν άλλη άνοιξη
  

φωτογραφίες α π α λ λ ο τ ρ ι ω μ έ ν ε ς απο το διαδίκτυο

28 Ιουλ 2011

Κάτω απο αντίξοες συνθήκες

Η επιστροφή απο τα υψίπεδα του Σινιάτσικου, μας βρήκε με κομμένο τον ΟΤΕ, όπερ μεθερμηνευόμενον εστί ό, τι για την ώρα υποκλέπτουμε απο γείτονα με την βοήθεια μικρού λάπτοπ. Συνεπώς καλά μπάνια στους εκδρομούντες, και υπομονή στους εναπομείναντες.....



και για να μην πείτε πως σας ξεχνάω....... κερασμένες οι διαδρομές και τα τσίπρα φυσικά

                     (ελεύθερο το σ/κ)






8 Ιουλ 2011

φέρτε τα πασάλια ωρέ..........

Λοιπόν  βρήκα αυτήν εδώ την φώτο στο αρχείο μου, και επειδή ετοιμάζουμε τα συμπράγκαλα για Βλάστη
σκέφτηκα να την ανεβάσω μιας και το κάμπινγκ είναι υπέροχο όλο τον χρόνο, με χιόνι ή με ήλιο  αλλά γίνεται μοναδική εμπειρία όταν έχεις όμορφη συντροφιά. Για αυτό λοιπόν σαν αμετανόητος ορεσίβιος σας προτρέπω....Πάρτε τα βουνά για τα καλά



                 λίμνη Τσιβλού/ κάποιον χειμώνα

6 Ιουλ 2011

Κι όμως

      Λέγαμε,
  πως έρχεται ο καιρός
  και ήρθε.


 Πως θα είναι βροχερός
 και είναι.

  Όχι απο νερό
 μα μονάχα, απο άγρια μίση
 μερόνυχτα πονήματα
  και τρομερές οργές.

Τρέμει η γη
 απο σύμπνοια
 ζώντας απείθαρχες
  και θαλερές ζωές.


  Α λ ρ ώ

Άν όχι τώρα πότε;





















αν δεν οπλιστούμε με βάση τις επιθυμίες μας/ θα μετράμε μόνο κρατούμενους και τραυματίες

αν δεν κοιτάξουμε στα μάτια τον σύντροφο , την συντρόφισσα να πάρουμε δύναμη/ θα μας στραβώσει η εθνική ομοψυχία

αν δεν ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε δομές, αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας, αντίστασης/ θα κερδίσει η βαρβαρότητα και ο κοινωνικός κανιβαλισμός

αν δεν υψώσουμε οδοφράγματα/ θα μας παρασύρει ο χείμαρρος της καταστολής

αν δεν ξενυχτήσουμε στην πύρινη νύχτα/ 
πως θα δούμε την πιο όμορφη αυγή

5 Ιουλ 2011

Πειθαρχία τέλος

προσπαθώντας να συνέλθουμε από το τελευταίο μάθημα χημείας, και στην προσπάθεια να πάρουμε λίγο τα πάνω μας, σαν από μηχανής θεός έρχονται τούτα τα λόγια, τα τόσο ελπιδοφόρα
---------------------
Όλα ήταν στη θέση τους!
Οι πεινασμένοι στην Αφρική. Οι «ειδικοί» στην τηλεόραση.
Οι «κακοί» στη φυλακή. Οι «αναρχικοί» στα Εξάρχεια.
Αυτοί που αποφασίζουν στη βουλή. Τα λεφτά μας στα δάνεια.
Η αστυνομία στην επόμενη γωνία. Τα σπίτια μας στις τράπεζες.
Οι εχθροί μας στην Τουρκία και τη Μακεδονία. Τα πάρκινγκ μας στα πάρκα.

Η ψυχαγωγία μας στα bar. Τα παιδιά μας στο σχολείο.
Οι φίλοι μας στο facebook. Η τέχνη στα μουσεία και στις γκαλερί.
Οι επιθυμίες μας στις διαφημίσεις. Τα δέντρα μας χριστούγεννα στο Σύνταγμα.
Η ομορφιά στα κέντρα αδυνατίσματος. O έρωτας στις 14 Φλεβάρη.
Εμείς σε τέσσερις τοίχους.

ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΤΕΛΟΣ

_____________________________


ΖΩΗ ΜΑΓΙΚΗ

Οι πεινασμένοι στη βουλή, οι ειδικοί στα Εξάρχεια,
οι κακοί στα κέντρα αδυνατίσματος, οι αναρχικοί στα μουσεία και στις γκαλερί,
αυτοί που αποφασίζουν στις 14 Φλεβάρη, τα λεφτά μας χριστούγεννα στο σύνταγμα,
η αστυνομία στην Αφρική, τα σπίτια μας πάρκα,
οι εχθροί μας στο facebook, τα πάρκινγκ στις τράπεζες.

Η ψυχαγωγία μας στο σχολείο, τα παιδιά μας στα bar,
οι επιθυμίες μας στην επόμενη γωνία, η τέχνη μας στα δάνεια (δεν πληρώνω, δεν πληρώνω).

Τα δέντρα μας στους δρόμους
Η ομορφιά στους δρόμους
Ο Έρωτας στους δρόμους

Εμείς;
Σε τέσσερις τοίχους;


(τα εξώγαμα του δεκέμβρη)




22 Ιουν 2011

και το παιδί ο δρόμος...

Κι είπε μ'αλλόκοτη ματιά


γεμάτη πάγο και φωτιά


ο μάγος πως τους μοιάζει

κι ο κόσμος πως αλλάζει.


* σε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που βρίσκονται στον δρόμο, αυτούς και αυτές με τα ωραία πρόσωπα, τα χαμογελαστά.....










7 Ιουν 2011

Ψ υ χ ή Β α θ ι ά

το χρειαζόμαστε όλοι μας...αυτές τις μέρες 


σαν β α θ ι ά  ανάσα / λυτρωτική 





3 Ιουν 2011

Οι Πράξεις Κάνουν τη Διαφορά


Μεταξύ συντρόφων αλληλεγγύη.
Μεταξύ εραστών συνενοχή.
Με κατά μέλη αφαίρεση,
το πρόσημο αρνητικό.

Μιράντα Παπαδοπούλου  Χωρίς
..
Ντάξει δεν είχα σκοπό να ανέβαζα κάτι τέτοιο, όμως να, είναι πέρα απο τις δυνάμεις μου, πρέπει να μοιράζομαι τα καλά απο μια  εσωτερική παρόρμηση να χαρίζω γέλιο, με το ν τρόπο πυ το παίρνω και εγώ...


...................


ΖΗΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΣ
-
Υπέκυψε μόνη, την τρίτη πρωινή
Έπειτα από σοβαρό οικιακό ατύχημα.
Από έναν λάθος χειρισμό
Έχασε τον έλεγχο του τηλεκοντρόλ,
Που διαλύθηκε με πάταγο στο πάτωμα.
Η ίδια εξέπνευσε λίγα δευτερόλεπτα αργότερα
Χωρίς καμία προσπάθεια.
-

(2010, Μιράντα Παπαδοπούλου)

Έρχεται η Νέμεσις

Σημαίνει και αυτό η νέμεσις= μοιρασιά που γίνεται βάσει νόμιμης εξουσίας

1 Ιουν 2011

Tα τάγματα εφόδου στην βουλή


Σύντροφοι μην ανησυχείτε πλέον, άς σταματήσουμε να αναζητούμε ποιός είναι αυτός που εκολλάπτει το αυγό του φιδιού, γιατί το φίδι βρήκε την κατάλληλη τοποθεσία να επωάσει τα αυγά του.
Στο ζεστό, φιλόξενο και μακρυά απο 'δήθεν' αντιρατσιστικές φωνές αίθουσα του κοινοβουλίου λοιπόν και στα πλαίσια της μελέτης για την επίληση του μεταναστευτικού ηδιακομματική επιτροπή της βουλήςσυνεδρίασε με θέμα: Ενημέρωση των μελών της Επιτροπής από τον επικεφαλής της «Επιτροπής Κατοίκων του Αγίου Παντελεήμονος», κ. Σπύρο Γιαννάτο.
Για όσους λησμονούν ο έν λόγω κύριος σαν μέλος της επιτροπής κατοίκων, παρέα με χρυσαυγίτες έκλειναν την παιδική χαρά του Αγίου Παντελεήμονα για να μην μπούν μέσα οι οικογένειες των μεταναστών και τολμήσουν και παίξουν.
Αυτή είναι η αγωνία των κυβερνώντων και κάπως έτσι σχηματίζεται στα μυαλά τους η λύση του 'προβλήματος'' μόνο που η λύση αυτή ταυτίζεται με μια άλλη λέξη που ακούει στο όνομα πογκρόμ.
Να την χαίρεσται τέτοια δημοκρατία...



Υ.Γ το πτώμα του λαού, δεν κατάλαβε τίποτε.....

27 Μαΐ 2011

Εθνική τί;

Όταν διαβάζεις τα παρακάτω, την ίδια στιγμή που γύρω σου συμβαίνουν τόσα ιλαροτραγικά, τότε το μόνο που σκέφτεσαι είναι ό,τι κάποιος ( και όχι απαραίτητα ένας θεός), μας κάνει χοντρή πλάκα.
Ε λοιπόν επειδή βαρεθήκαμε την πλάκα, δεν πρόκειται να κάνουμε καμιά προσπάθεια με τύπους που είναι στις 19 πιο πλούσιες οικογένειες της ελλάδας, που κρατάνε μοίρες ανθρώπων στα χέρια τους, που με τα εργοστάσια τους ρυπαίνουν, που θέλουν να φανούν σαν άμεμπτοι φύλακες οποίας εθνικής συναίνεσης, που, που...
Καμία εθνική συναίνεση, τόσα χρόνια είμασταν αλλού, και εσείς και εμείς, άλλωστε δεν ταιριάζουν και τα ταξικά χνώτα μας ρε παιδί μου...

22 Μαΐ 2011

Ζόρικος κρεμανταλάς

αφιερωμένο σε εκείνους τους έλληνες που 10 λεπτά αφού το ασθενοφόρο πήρε την ανθοπώλισσα της Καλλιδρομίου, επέστρεψαν και σαν τα όρνια περιτριγύριζαν τον πάγκο της, στην αρχή δειλά, αλλά ύστερα χωρίς ντροπή ή φόβο γέμισαν τα καφάσια τους λουλούδια και έφυγαν να πάνε σε κάποιο καφενείο να πούν την άποψη τους, ό,τι γι αυτό τον κανιβαλισμό φταίνε οι ξένοι, οι αναρχικοί, ο σύριζα, .....

17 Μαΐ 2011

Η βαρβαρότητα εξαπλώνεται.......αλληλεγγύη ή φόβος

κείμενο αφίσας που έβγαλε η κατάληψη σκαραμαγκά με αφορμή τα τελευταία γεγονότα,  που κολλήθηκε σήμερα στο κέντρο, οι αφισσοκολητές/τριες έκαναν ένα 3ωρο πέρασμα απο ΓΑΔΑ ύστερα απο μαζικές προσαγωγές:


Είναι αδιανόητο να κρατάς την αναπνοή σου βγαίνοντας από την εξώπορτα σου, να κοιτάς πίσω από τη πλάτη σου διασχίζοντας τη γειτονιά σου και να σε σφάζουν κάτω από το σπίτι σου για μια κάμερα. Είναι αδιανόητη η εξαθλίωση που έχει συσσωρευτεί σε μια στάλα τόπο. Είναι αδιανόητο να σε λυντσάρουν, να σε μαχαιρώνουν, να εισβάλουν στο σπίτι σου, να σε δολοφονούν επειδή έτυχε να έχεις μελαψό δέρμα και γεννήθηκες μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα από εδώ. Είναι αδιανόητο κι όμως πραγματικό.
Το ρατσιστικό πογκρόμ που εξαπολύθηκε με πρόσχημα τη στυγερή δολοφονία του 44χρονου, εκτελέστηκε με την αγαστή συνεργασία αστυνομίας και των γνωστών παρακρατικών της χρυσής αυγής, με την ανοχή μερίδας των ντόπιων κατοίκων της περιοχής. Όσο ακραίο και να μοιάζει, στην ουσία του συμπυκνώνει τη μεταναστευτική πολιτική της τελευταίας εικοσαετίας με τους χιλιάδες δολοφονημένους στα σύνορα, τις επιχειρήσεις σκούπα, τις ταπεινώσεις και τους βιασμούς στα κατ’ ευφημισμόν «κέντρα φιλοξενίας» και στα αστυνομικά τμήματα, τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στη Μανωλάδα και αλλού, αλλά και τον κοινωνικό ρατσισμό με τα υποτιμητικά βλέμματα στο δρόμο, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τα μαχαίρια των φασιστών.
Τα προβλήματα που βιώνουν ντόπιοι και μετανάστες έχουν για κοινή μήτρα την στρατηγική του κράτους και των αφεντικών που οργανώνει την υποτίμηση της ζωής και της εργασίας όλων, που εντείνει την εκμετάλλευση και τον ασφυκτικό κοινωνικό έλεγχο, που σπέρνει την διαίρεση και τον αλληλοσπαραγμό μεταξύ των καταπιεσμένων.
Όσο δεν αναγνωρίζουμε το κοινό ιστορικό και ταξικό νήμα που ενώνει ντόπιους και μετανάστες, όσο αποστρέφουμε τα μάτια από το κοινό μας παρόν και μέλλον, όσο οι επίπλαστοι διαχωρισμοί δεν αντικαθίστανται από την αλληλεγγύη, την ευγένεια, την κατανόηση, την κουβέντα, τις σχέσεις κοινότητας, τους κοινούς αγώνες, όσο δεν αναγνωρίζουμε ότι αυτή τη στιγμή περισσότερο από ποτέ η επίθεση που έχει ξεκινήσει τρίζει τα δόντια σε όλους και όλες, όσο δεν καταλαβαίνουμε ότι η υποτίμηση του διπλανού δεν πρόκειται να σταματήσει εκεί αλλά θα πέσει πάνω μας με όλη της δύναμη, η βαρβαρότητα και ο κανιβαλισμός θα περνιούνται για ζωή.

Να τελειώνουμε...


                 ΤΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ
                                  ΚΡΑΤΟΣ













3 Μαΐ 2011

Καλό ταξίδι άνθρωπε

Είναι φορές που δεν χρειάζονται λόγια

Όλα είναι δρόμος






20 Απρ 2011

''γιατί κανείς δεν θα γλιτώσει''

Η είδηση έρχεται ξαφνικά, όπως όλες οι καλές αλλά και οι άσχημες ειδήσεις. Πρωί λοιπόν πληροφορούμε ό,τι η Ταινιοθήκη της Ελλάδος από την Πέμπτη 26 Μαΐου ως την Τετάρτη 1 Ιουνίου, πρόκειται ν απραγματοποιήσει πλούσιο αφιέρωμα στον Νίκο Νικολαίδη, προβάλλοντας μάλιστα το σύνολο του έργου του.
Όπερ μεθερμηνευόμενον εστί η Γλυκειά συμμορία ξανά σε πανί, παρέα με τα κουρέλια, και το χαμένο την χρονιά zero. Αναλυτικά θα προβληθούν και οι οχτώ μεγάλου μήκους του:
«Ευριδίκη ΒΑ 203» (1975),
Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα» (1979),
«Γλυκιά συμμορία» (1983),
«Πρωινή περίπολος» (1987),
«Singapore Sling» (1990),
«Θα σε δω στην κόλαση αγάπη μου» (1999),
,«Ο χαμένος τα παίρνει όλα» (2002)
και «The Zero Years»(2005).

Επίσης θα προβάλλεται καθημερινά η μικρού μήκους ταινία Lacrimae Rerum (1962) που έχει παρουσιαστεί ελάχιστες φορές στο κοινό, καθώς και πλήθος διαφημιστικών του.
Και όχι μόνο, παράλληλα θα πραγματοπιηθούν και  μουσικές εκδηλώσεις με θέμα απο τις ταινίες του Νικολαίδη, ενώ όσο αφορά την τιμή του σιχτηρίου σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς- το αφιέρωμα θα έχει χαμηλή τιμή εισιτηρίου (και φοιτητικό), αλλά και ελεύθερη είσοδο σε συγκεκριμένες προβολές και στην έκθεση ζωγραφικής.
Όσοι φανατικοί σπεύσατε, γιατί εδώ μιλάμε για τον άνθρωπο που πραγματικά βλέποντας τις ταινίες του, ήταν σαν να δεχόσουν ένα ισχυρό σόκ στο κεφάλι. Αλλά άς μας τα πεί καλύτερα ο ίδιος μέσα απο παλιότερη και προφητικότατη συνέντευξή του:
''...Επισημαίνω όμως τον απόλυτο θρίαμβο του κρατικού φασισμού, την οριστική εγκατάσταση του “στερεότυπου” και των μεταλλαγμένων και, τέλος, την επιτυχή μεταμόσχευση του τηλεοπτικού κοντρόλ-σύστεμ στον κοινωνικό κορμό… Στην περίοδο που ζούμε ο καθένας πρέπει να εντάξει τον προσωπικό του εφιάλτη σ’ έναν συλλογικό εφιάλτη και ν’ αρχίσει να επεξεργάζεται μόνο αυτόν…''





14 Απρ 2011

Δεν θέλω κόσμο και φασαρία- αύριο μπαίνω στην ανεργία

Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι, και όσο πάνε θα γίνονται και δυσκολότεροι για όλους μας, θεωρω ό,τι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω για σας είναι λίγη ψυχική ανάταση.
Και δεν θα μπορούσα να επιλέξω καλύτερο τρόπο απο τον αγαπημένο μου. Αυτόν της μουσικής.
Έτσι λοιπόν έψαξα, σκέφτηκα και βρήκα το τραγούδι που πρέπει να γίνει ο νέος ύμνος της εργατικής τάκης( να ξεφύγουμε απο την μίζερη πια Διεθνή)
Και φυσικά ένας ύμνος θα πρέπει να τραγουδιέται και απο έναν καλλιτέχνη με όραμα και φωνή έτσι;
Οπότε για να μην σας κουράζω, το προσφέρω  απλόχερα:






3 Απρ 2011

Μετρήσαμε τα βήματά μας

Σε εκείνα τα μονοπάτια/ να ξαναβγείς

ψηλά το δρόμο να πάρεις/ να χαθείς

την ανηφόρα την λυτρωτική/ να βγάλεις

πάντα ψηλά στέκει η κορυφή

χιονοσκέπαστη/ ένα όνειρο ψηλά να βρεθούμε

όπως κάθε μέρα 

όλο και πιο κοντά στον ουρανό, όλο και πιο κοντα στο όριο/ στο όνειρο/ στο τίποτα και στο πάντα.



                                       Τζουμέρκα(=προέρχεται από την σλαβική λέξη για το τρελοβότανο. (Ελλέβορος))









23 Μαρ 2011

ά τ ι τ λ ο

Μάθαμε την ζωή  να μετράμε με λεπτά/
και κλείνουμε τις στιγμές σε τετράγωνα κλουβιά/
να τα φρουρούν οι ώρες/

20 Μαρ 2011

Σε εκείνες τις θάλασσες λοιπόν...

Τίποτα λιγότερο απο μια είδηση/ ξαφνικά
Ο τίτλος τα έλεγε όλα/ Τίτλοι τέλους για τους Ωχρά
Ένα ταξίδι που ξεκίνησε πρίν χρόνια/
στίχοι-εικόνες μπάινανε μέσα μας και μας χαράζαν/
μουσικές-βάλσαμο στις μοναχικές στιγμές/
συντροφιά/ αυτή είναι η μόνη λέξη/
τίποτε άλλο λοιπόν απο, θα τα ξαναπούμε ρε/
σε εκείνα τα ταξίδια...

Να προσμένεις τάχα μιαν άνοιξη
                                                               με τη νωχέλεια ηλιόλουστης μέρας, μέρας που έξαφνα ναυάγησε
                                                                                                                                                   μες στις κατάφωτες παραθαλάσσιες πόλεις

14 Μαρ 2011




          Τι να της κάνω της καρδιάς της παραπονεμένης;
      Βολές με κάνει και γελώ, βολές και αναστενάζω.
 Για να αποθάνω, δεν μπορώ, να ζήσω, πως να ζήσω;
         Να πάω σ’άλλο σύνορο και σ’άλλο βιλαέτι,
ξένος κι εδώ, ξένος κι εκεί, κι όπου κι αν πάω ξένος.

                                                                                                                                                             
                                                   Ηπειρώτικο, Της Ξενιτιάς



13 Μαρ 2011

Οι Κοζανίτικοι λύκοι



-Σκόρπισε ο πρώτος τη ζαριά του άλλη μια
Πρώτη μου ανάσα και ασπρισμένα μου μαλλιά
Και έδειξε φάλτσα η γραμμή στο χέρι πως γελά
-Το ξέρω μα αυτή όλο βουτάει και πιο βαθιά,
συγνώμη αν σας χάλασα και ετούτη τη βραδιά.
-Άσε τα δύσκολα, ποιον θέλεις να γελάσεις;
Στη μέρα που έφυγε πως θα μπορούσες να ρεφάρεις;
Ήρθαν οι φίλοι σου και στρώνουν το τραπέζι
Και εκείνος έπιασε στον κήπο τα παιδιά και παίζει.


σαλαμίνα `01 - κοζάνη 10/`04

12 Μαρ 2011

Στου κόσμου το πολύβουο ποτάμι

Και μιας και λέμε για ταξίδια, αλήθεια ισχύει απόλυτα αυτό το  
      ...άν όπως πήγες γύρισες, δεν πήγες/
σε αυτό αναφέρομαι:



11 Μαρ 2011

Πάμε τζαμάλες σου λέω

Τι μπορεί να σου κάνει μια τζαμάλα*, αρκετοί σύντροφοι, και μπόλικο επαναστατικό χιούμορ

έτσι λοιπόν όταν σμίγουν όμορφες συντροφιές γεννιούνται τα καλύτερα άνθη, πόσο μάλλον όταν τραγουδιούνται ομαδικά γύρω απο μία επαναστατική τζαμάλα
  
     Δεν δουλεύω ( προφορική παράδοση)

Δε δουλέ μώρε δε δουλέ/ δε δουλεύω την Δευτέρα     (2φορές)
Δε δουλεύω την Δευτέρα/ γιάτι με πονάει η φτέρνα

Δε δουλέ μώρε δε δουλέ/ δε δουλεύω και την Τρίτη   (2φορές)
Δε δουλεύω και την Τρίτη/ γιάτι με πονάει η μύτη

Δε δουλέ μώρε δε δουλέ/ δε δουλεύω την Τετάρτη    (2φορές)
Δε δουλεύω την Τετάρτη/ γιάτι με πονάει η πλάτη

 Δε δουλέ μώρε δε δουλέ/ δε δουλεύω και την Πέμπτη   (2φορές)
Δε δουλεύω και την Πέμπτη/ γιάτι η μέση μου μου πέφτει

Δε δουλέ μώρε δε δουλέ/ δε δουλεύω Παράσκευη   (2φορές)
Δε δουλεύω Παράσκευη / γιάτι με πονάει τ'αυτί

 Δε δουλέ μώρε δε δουλέ/ δε δουλεύω το Σαββάτο   (2φορές)
 Δε δουλεύω το Σαββάτο/ γιάτι τ' έχω άνω-κάτω

Δε δουλέ μώρε δε δουλέ/ δε δουλεύω Κύριακη   (2φορές)
Δε δουλεύω Κύριακη/ γιάτι δούλεψα πολύ

* τζαμάλα (=Τζαμάλα ή τζόρα είναι η αποκριάτικη φωτιά που ανάβουν τα παιδιά (αλλά και οι μεγάλοι) τις δυό Κυριακές της Αποκριάς,  Κυρίως όμως τη δεύτερη Κυριακή.  Είναι ένα έθιμο σε όλη σχεδόν την Ήπειρο σε πόλεις και σε χωριά.)






4 Μαρ 2011

Ζωή να χτίσω πάλεψα κι αυτοί με πολεμάνε

Δεν θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα μια από τις στιγμές απόγνωσης που βιώνουν οι μετανάστες απανταχού στην γη.

Την ίδια στιγμή οι σοσια-ληστές δεν κάνουν πίσω/ ο σοσιαλισμός δεν υπαναχωρεί, παρά μόνο επιτίθεται.

και εμείς ; Εμείς απλά δυναμώνουμε τις φωνές μας, τίποτα λιγότερο δεν είναι αποδεκτό

 Κάποιος το είπε πολύ καλύτερα/
Πατρίδα μου είναι η σφιχτή γροθιά μου
                                               κι ο αγώνας για της τάξης μου τα δίκια



24 Φεβ 2011

Mε το βλέμα στραμένο στον ουρανό

Θα νικήσουμε; με ρωτάς/
κάνε κουράγιο σου απαντώ, όλα τα μπορούμε αρκεί να πιστεύουμε στο όνειρο/
και προχωρήσαμε...

και φοβήθηκαν/ τα παιδιά με τα κόκκινα μάτια/
που φώναζαν τραγούδια της φωτιάς/
και ρίξανε όλη την γαμημένη χημεία να μας κόψουνε/ να μας τρομάξουν/ να μας πατήσουν




αλλά εμείς εκεί πεισματικά μπροστά/ ξεροκέφαλοι/
αψηφούμε τον καπνό/ εμείς ρε μεγαλώσαμε στην φωτιά/ τι να μας κάνει ο καπνός;/
και βγήκαμε μπροστά τους/ και σάστισαν


με μια απορία στο βλέμμα/ όχι ρε εμείς δεν μαστουριάζουμε με χημείες/
εμείς μαστουρώνουμε με την ζωή/ αυτή μας φτιάχνει/ και τώρα κάντε στην άκρη να βαδίσουμε





Δεν ξέρω ον μας νίκησαν ή αν εμείς τους νικήσαμε/ δεν με νοιάζει άλλωστε/
ας μην μιλάμε με όρους νίκης ή ήττας/ μου αρκεί ότι δεν φύγαμε/
εγώ μένω στα χαμόγελα των συντρόφων και των συντροφισσών μου/ στα κουράγιο που δίναμε αναμεταξύ μας/ στο χαμόγελο μπροστά στην φυσούνα/ στην υπόσχεση/
αύριο να είμαστε περισσότεροι και πιο αποφασισμένοι...
Μέχρι τότε συντρόφια.....




                 ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΡΕ...